|
ვაჟა-ფშაველა
რამ შემქმნა ადამიანად
(სიმღერა)
რამ შემქმნა ადამიანად?
არ
გამწირავდა პატრონი |
 |
გავიხარებდი, მთა-ბარსა დღისით მზეს, ღამით მთვარესა. სიცოცხლეს ვაგრძნობინებდი მომაკვდავ არე-მარესა. თოვლად ქცეულსა გულშია ცეცხლად იმედი მრჩებოდა, რომ ისევ ჩემი სიკვდილი სიცოცხლედ გადიქცეოდა და განახლებულ ბუნებას ყელ-ყურზე მოეხვეოდა. 1913 წ. |